In mijn geboortedorp onder de schaduw van de hoge spitse kerktoren, staat het oude dorpscafé, de Belle vue. Het is de trekpleister voor wie van gezelligheid houdt. Doorgaans beleef je er een verrassende stemming en het muziekgenre is van alle tijden. Opvallend bij het binnen komen is toch wel de vriendelijke verwelkoming en de super snelle bediening. Het ambachtelijk bier vloeit heerlijk fris uit de tapkraan en het glas wordt gespoeld in het helderste water. Ja echt, het is daar een zeer goed café, het wordt door de meeste bezoekers dan ook zo ervaren.

Er staat geen jukebox of een wc madam, toch is de toog mooi verfraaid met koper en aan de wand hangt nog het vertrouwde spaarkastje. Men gebruikt er geen dure woorden, wel hoor je ‘santé’ en soms trekt men aan de koperen bel om een ‘tournée général’. Niets is te veel om bij feestdagen het etablissement een aangepast feestelijk tintje te geven. Men speelt er geducht kaart of met de pietjesbak ofwel kan men er biljarten. Op de achterzijde van een bierviltje zie je wel eens een grappige vlugge schets of een raadselachtige krabbel. Het prettigste is dat iedereen zichzelf kan zijn, men ondervindt werkelijk geen discriminatie. Een mens is daar mens, jong of oud, rijk of arm. Daardoor heerst er onder de stamgasten een gemoedelijke sfeer. Tussen pot en pint wordt er voornamelijk veel gelachen, waardoor de oergezelligheid onder de stamgasten alvast gegarandeerd wordt. Je ziet dan bij de meeste als bij wonder een totale gedaanteverandering, al hun dagelijkse beslommeringen zijn dan tijdelijk ter zijde geschoven. Men wordt daar waarachtig opgenomen in één grote familie, een sociaal gebeuren waar je in nood op de steun van andere kan rekenen. Een trouwe klant voelt zich daar thuis, doorgaans neemt hij plaats op zijn vaste stekje. Observeert, discuteert met andere of leest uitgebreid zijn krant. Zo worden de wereldproblemen tussen twee glazen bier dikwijls opgelost.

Wanneer op zondag de kerkdienst begint, blijkt dat sommige mannen zich al eens van deur vergissen. De nasleep heeft jammer genoeg zijn ongunstige weerslaag. Zo moet hij met nederigheid aan zijn snoezig vrouwtje de incidentele uitglijder opbiechten. Als penitentie verplicht ze hem de week daarop samen een glas te gaan drinken. De wielertoeristen die maar al te graag op het buitenterras komen uitrusten, zitten hier vaak langer dan op hun fiets. Zo zijn alle uitvluchten acceptabel om naar het etablissement van Jouke en Frank te komen.

Noot: Café Bell vue - Bredabaan 1045 - 2930 Brasschaat